Page 41 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_Γ' Λυκείου

41
δημιουργού, ο οποίος βασίζεται σε μία πολιτισμική παράδοση. Δείτε τους Ιάπωνες,
που είναι, νομίζω, λαός εκπληκτικός για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται,
διαφυλάσσοντας τα χαρακτηριστικά του. Μερικές από τις ωραιότερες σύγχρονες
δημιουργίες της μόδας από Ιάπωνες σχεδιαστές, που εργάζονται στη Γαλλία, έχουν
σαφή στοιχεία της Ιαπωνικής ενδυματολογικής παράδοσης.
Για να υπάρξει Μεγάλη Ελληνική Μαγειρική, θα πρέπει πρώτα οι Έλληνες μάγειροι
να γνωρίσουν την ελληνική μαγειρική και γευστική παράδοση χωρίς συμπλέγματα.
Όσοι αφεθούν στον έρωτά της, θα δημιουργήσουν, γιατί η αγάπη είναι που εμπνέει, ο
έρωτας είναι που βοηθά τη δημιουργικότητα ν’ ανθήσει.
Ορισμένοι έχουν εκφράσει την άποψη ότι η ελληνική μαγειρική δεν ανήκει στον χώρο
της «Μεγάλης» αδελφής της, άρα δεν αξίζει τον κόπο να ασχολούμαστε μ’ αυτήν.
Ωστόσο, η αείμνηστη καθηγήτρια Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος, ανθρωπολόγος και
λαογράφος, σημειώνει ότι «ο γαστρονομικός πολιτισμός ενός ιστορικού λαού, όπως
ο ελληνικός, είναι ιστορικό φαινόμενο, και ως τέτοιο πρέπει να μελετηθεί». Έπειτα,
«Μεγάλη Μαγειρική» δεν μπορεί να σημαίνει μόνο πολύπλοκα παρασκευάσματα με
πομπώδη ονόματα -που δεν μας διαφωτίζουν και πολύ για τα υλικά με τα οποία είναι
φτιαγμένα.
Και τέλος πάντων, όπου και αν την κατατάξουμε, ένα είναι σίγουρο για την ελληνική
μαγειρική: τρέφει τον άνθρωπο λιτά, με εξαιρετικούς γευστικά συνδυασμούς,
χρησιμοποιώντας ορθολογικά τις λιγοστές πηγές της και το κόστος σε χρόνο
παρασκευής και σε χρήμα. Στο σύνολο της η ελληνική γαστρονομία αποτελεί ένα
πρότυπο διατροφής για τον σύγχρονο άνθρωπο. Άφθονα λαχανικά, αρκετά όσπρια,
πολύ λίγο κόκκινο κρέας και γλυκίσματα με φυσικά ζάχαρα (πετιμέζι, σύκα, φρούτα).
Οι τεχνικές του μαγειρέματος είναι εξόχως απλές. Ξέρετε, όμως, ότι η τέχνη του
απλού είναι και η πιο δύσκολη. Πρέπει να μαγειρέψει κανείς πολλά τέτοια φαγητά,
για να κατανοήσει την τεχνική τους. Όλα στηρίζονται στη φρεσκάδα και στη νοστιμιά
των υλικών, που πρέπει να παραμείνουν ευδιάκριτα μετά το μαγείρεμα.
Θα μου πείτε: Τι τέχνη χρειάζεται ένα ψάρι ψητό ή ένα βραστό χόρτο; Δοκιμάστε,
λοιπόν, να ψήσετε ψάρι και να βράσετε χόρτα. Αλλά να διατηρήσουν το χρώμα τους,
να μην παραβράσουν, ούτε να είναι άβραστα σαν σχοινιά. Και το ψάρι να είναι
ζουμερό και σωστά αλατισμένο και να μην είναι σαν εκείνα τα τηγανητά ψαράκια,
τα μαλακά, τα πανιασμένα απ’ το λεμόνι, που μας προσφέρουν ακόμη και σε ακριβά
εστιατόρια. Και μετά ζητήστε από μια γιαγιά σ’ ένα ψαροχώρι να σας τηγανίσει
μικρά ψάρια, όπως εκείνη ξέρει και όχι όπως της υποδεικνύουν οι «προχωρημένοι»
συγγενείς της, και θα δείτε τη διαφορά στη γλώσσα σας. Τραγανά εξωτερικά και