20
στα ξένα κει που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω,
αν πάμ’ εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε.
- Φρόνιμος είσαι, Κωσταντή, μ’ άσκημα απιλογήθης.
Κι α μόρτει, γιε μου, θάνατος, κι α μόρτει, γιε μου, αρρώστια,
κι αν τύχει πίκρα γη χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει;
- Βάλλω τον ουρανό κριτή και τους αγιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι έρτει θάνατος, αν τύχει κι έρτει αρρώστια,
αν τύχει πίκρα γη χαρά, εγώ να σου τη φέρω.
3. Η παντοδυναμία της
Η γλώσσα είναι δύναμη γι’ αυτόν που ξέρει να τη χρησιμοποιεί σωστά και αποτελεσματικά,
έστω και αν στη ζωή του είναι αδύναμος από άποψη οικονομική, κοινωνική, επαγγελματική κ.λπ.
Προκειμένου, όμως, να χρησιμοποιήσει κάποιος σωστά τη γλώσσα, θα πρέπει να έχει πνευματική
καλλιέργεια (μέσω της μόρφωσης) και κοινωνική καταξίωση (μέσω της συμμόρφωσης με τους
κανονισμούς κοινωνικής αγωγής του ατόμου). Υπάρχουν ποικίλοι τρόποι, ώστε να αναγκάσεις
τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλεις: Να τους προσεγγίσεις και να κερδίσεις την
εμπιστοσύνη τους, μιλώντας τους μειλίχια. Να τους επιβληθείς, χρησιμοποιώντας γλώσσα
επιθετική, ασκώντας εξουσία και δύναμη, και να κόψεις κάθε νήμα ανθρώπινης επικοινωνίας.
Με το μέλι τρώγεται περισσότερο ψωμί παρά με το ξύδι.
Απ’ ό,τι κάλλη έχει άθρωπος, τα λόγια ’χουν τη χάρη,
να κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει,
κι οπού κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο,
κάνει και κλαίσιν και γελού τα μάτια των αθρώπω.
[Β. Κορνάρος,
Ερωτόκριτος
]
Προσωπικά, πιστεύω στη δύναμη της επικοινωνίας. Πιστεύω στην
αποτελεσματικότητα της συναντήσεως δύο ανθρώπων που κοιτάζονται ακόμη στα
μάτια. Πιστεύω στις λέξεις που βγαίνουν από την καρδιά. Πιστεύω στα χέρια που
σφίγγουν ζεστά το ένα το άλλο. Πιστεύω στην αλήθεια του διαλόγου. Πιστεύω στα
σύνθετα του «συν» στη
συν­-άντηση,­
στη
­ συν-ομιλία,­
στη
συ-ζήτηση,­
στη
συμ-
φωνία,­
στη
­συγ-χώρηση,­
στη
­συν-αδέλφωση­
των ανθρώπων.
[Γ. Μπαμπινιώτης]
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει.
1...,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19 21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,...192