Page 174 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_A' Λυκείου

174
να γίνει αποδεκτός από τους συνομηλίκους του, ταυτόχρονα και από την επιθυμία του να
διαφέρει.
– Στην προσπάθειά του να ανεξαρτητοποιηθεί από την οικογένεια του, έρχεται σε σύγκρουση
με τους γονείς του και συχνά διακόπτεται η μεταξύ τους επικοινωνία.
– Η τάση του εφήβου νααπομονώνεται, ναμένει μόνος του και ναονειροπολεί, για νααπαλλαγεί
από τον έντονο συναισθηματισμό του, δυσχεραίνει την κοινωνική του προσαρμογή.
– Στη μεταβατική αυτή φάση της ζωής του, ο έφηβος καλείται να δημιουργήσει μια ώριμη
σχέση με το αντίθετο φύλο, να αποκτήσει δεξιότητες που θα τον βοηθήσουν να συμμετέχει
ενεργά στην κοινωνική και πολιτική ζωή και τέλος να αναπτύξει μια φιλοσοφία ζωής.
Η πάλη των γενεών
Είναι κοινός τόπος στους ανθρώπους της ώριμης ηλικίας να επικρίνουν τη
συμπεριφορά των νεοτέρων και να επιχειρούν συγκρίσεις με τη δική τους νεότητα,
όταν όλα, κατά τη γνώμη τους, ήταν καλύτερα· και η ζωή και τα ήθη και ο πολιτισμός,
ακόμα και η φύση. Η ίδια η βιολογική διαφορά των δυο οργανισμών, του παλιού και
του νέου, τους οδηγεί σε διαφορετική θεώρηση του κόσμου και σε ανταγωνιστική
στάση μέσα στη ζωή. Ο νέος κινείται προς τα εμπρός, ο ηλικιωμένος, όταν δεν γυρίζει
πίσω, προσπαθεί να συγκρατήσει το παρόν, αυτό που του εξασφαλίζει την ύπαρξή του,
να συντηρήσει όσα κατόρθωσε να αποχτήσει. Είναι απόλυτα κατανοητή η στροφή
των ώριμων προς το παρελθόν, προς την περίοδο εκείνη της ζωής τους, «που είχαν
και δύναμη και λόγο και ομορφιά». Η νοσταλγία των χρόνων εκείνων δεν αποτελεί
συναισθηματική κατάσταση φευγαλέα και ρομαντική· αποτελεί ανάγκη βιολογική για
να δικαιώσει ολόκληρη την ανθρώπινη ζωή, που τώρα μόλις διαπιστώνει ο ώριμος
πως είναι τρομακτικά σύντομη και αφάνταστα ωραία. Και ενώ ο ώριμος άνθρωπος
κινείται προς τα περασμένα, ωραιοποιώντας καθετί που συνδέεται με τη δική του
ωραία περίοδο της νιότης, ο ωέος ατενίζει μπροστά, το μέλλον, και πιστεύει πως
μπορεί και πρέπει να το κάνει καλύτερο από το παρόν. Ο νέος, με ακέραιες όλες τις
δυνάμεις του, πιστεύει πως έχει τη δύναμη και την υποχρέωση να καταχτήσει τον
κόσμο που ανοίγεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια του. Και προπάντων νιώθει πως
μπορεί και πρέπει να ζήσει αυτό που λέγεται ζωή, πρώτα και κύρια να ερωτευθεί.
Και ενώ ο άνθρωπος φτάνει σε μια βιολογική πληρότητα αμέσως ύστερα από την
εφηβεία του και τη διατηρεί ως τα χρόνια της ακμής του, η ανθρώπινη κοινωνία
έχει οργανωθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε η εξουσία, κάθε μορφής εξουσία: οικονομική,
κοινωνική, πολιτική, πνευματική, να βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων που έχουν
ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Οι αποφάσεις ανήκουν σ’ αυτούς που έχουν την ωριμότητα