Page 55 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_A' Λυκείου

55
Ναδιαβάσετε ταπαρακάτωαποσπάσματακαι ναανιχνεύσετεστοιχείακαι χαρακτηριστικά
που πιστοποιούν την ιδιοτυπία/ιδιαιτερότητα και την οικουμενικότητα της ελληνικής γλώσσας.
Ποιες άλλες σκέψεις θα μπορούσατε εσείς να προσθέσετε; Οι απαντήσεις σας να δοθούν με τη
μορφή των θεματικών προτάσεων ή περιόδων.
Ανατρέχουν στα ελληνικά, για να ονομάσουν τις σύγχρονες ανακαλύψεις και
εφευρέσεις (από την ευθανασία έως τον μεταβολισμό), χωρίς να αναφέρουμε τους
πυραύλους ή τους μεγάλους επιστημονικούς στόχους που ονομάζονται Αριάδνη
ή Ερμής. Αναπνέουμε τον αέρα της Ελλάδος κάθε στιγμή, χωρίς να το ξέρουμε.
Ο Μίτος της Αριάδνης, το Οιδιπόδειον σύμπλεγμα, όπως και τόσα άλλα είναι
αναμνήσεις Ελληνικές. Το ίδιο και οι Ολυμπιακοί αγώνες και ο Μαραθώνιος δρόμος.
Η Ευρώπη που σφυρηλατούμε έχει ελληνικό όνομα. Η αρχαία Ελλάδα μάς προσφέρει
μια γλώσσα για την οποία θα πω ακόμη μια φορά ότι είναι οικουμενική.
[Ζακλίν ντε Ρομιγύ]
Δεν υποστηρίζω καθόλου πως τάχα η ελληνική είναι η «περιούσια» γλώσσα του κόσμου
που πρέπει να έχει ιδιαίτερη, προνομιακή μεταχείριση εις βάρος όλων των άλλων
πολιτισμικών και εθνικών γλωσσών... Δικαιούται, ωστόσο, κανείς να υποστηρίζει ότι
η ελληνική γλώσσα -λόγω ακριβώς των ιδιόμορφων χαρακτηριστικών τής ιστορικής
εξέλιξης- αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση πολιτισμικής και ευρωπαϊκής γλώσσας,
που, ως όργανο έκφρασης των κλασικών κειμένων της αρχαιότητας, του Ευαγγελίου,
των Πατέρων της εκκλησίας και της Βυζαντινής υμνογραφίας, ως όχημα εκδήλωσης
του ανθρωπίνου πνεύματος στις πιο μεγάλες του στιγμές και για τα πιο μεγάλα και
διαχρονικής εμβέλειας θέματα, για τα θέματα που αφορούν τον άνθρωπο και τις
ανθρώπινες αξίες, είναι πάντα παρούσα και επίκαιρη.
[Γ. Μπαμπινιώτης]
Η θητεία μου στην ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση.
Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στη λέξη και στο
εννοιολογικό της περιεχόμενο.
[Β. Χάιζενμπεργκ]
Μου δόθηκε να γράψω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια
ανθρώπων. Παρ’ όλ’ αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται από δυόμισι χιλιάδες χρόνια
χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση,