143
συμπερασματικά, με αποτέλεσμα, εν κατακλείδι, άρα, κατά συνέπεια, με αυτόν τον
τρόπον, συνοψίζοντας, ανακεφαλαιώνοντας, επιλογικά, στο τέλος κ.ά.
• Όρο-προϋπόθεση
: αν, εφόσον, με την προϋπόθεση, σε περίπτωση που, εάν, εκτός κι αν,
με τον όρο κ.ά.
• Απαρίθμηση επιχειρημάτων
: πρώτο…, δεύτερο…, αρχικά, καταρχάς, τελικά, το επόμενο
επιχείρημα…, στη συνέχεια κ.ά.
• Διάρθρωση του κειμένου
: το κείμενο χωρίζεται σε τρία μέρη: στο πρώτο κ.λπ., το άρθρο/
η μελέτη/ η εισήγηση /η ομιλία /η επιφυλλίδα /το κείμενο … κ.ά.
• Χρονική τάξη-σειρά
: προηγουμένως, ύστερα, έπειτα, πριν, μετά, όταν κ.ά.
• Τοπικό προσδιορισμό
: εδώ, εκεί, έξω, κοντά κ.ά.
• Τρόπο
: έτσι, με αυτόν τον τρόπο κ.ά.
• Σκοπό
: για τον σκοπό αυτό, προκειμένου να κ.ά.
2. Με
επανάληψη
είτε μιας λέξης/φράσης («κλειδί») της προηγούμενης παραγράφου, περιόδου
ή πρότασης είτε της βασικής ιδέας του κειμένου. Η επανάληψη αυτή μπορεί να είναι:
– αυτούσια μεταφορά της λέξης ή κάποιας συνώνυμής της,
– αντικατάσταση της λέξης από κάποια αντωνυμία (συνήθως την επαναληπτική
αυτός, -ή, -ό),
– υπαγωγή της λέξης σε κάποιο υπερώνυμό της (υπαγωγή της λέξης στο «γένος» που
ανήκει, π.χ. ραδιόφωνο, εφημερίδα, τηλεόραση = Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης),
– η χρήση ενός γενικότερου όρου (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές = σπουδάζουσα νεολαία).
3. Ως τρόπος σύνδεσης δύναται να λειτουργήσει και το ακριβώς αντίθετο, η
παράλειψη
μιας
λέξης/φράσης, η οποία εννοείται.
4. Με λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν τη
νοηματική συγγένεια
ανάμεσα στα όσα προηγούνται
και στα όσα ακολουθούν.
1...,133,134,135,136,137,138,139,140,141,142 144,145,146,147,148,149,150,151,152,153,...192