Page 142 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_A' Λυκείου

142
I I I . ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
Συνοχή κειμένου
Όταν γράφουμε ένα κείμενο (αφηγηματικό, περιγραφικό, επιχειρηματολογικό) πρέπει να
συνδέουμε λογικά τα γλωσσικά του στοιχεία, δηλαδή να μεταβαίνουμε από τη μία πρόταση στην
άλλη, από τη μία περίοδο στην άλλη, από τη μία παράγραφο στην άλλη, από τη μία νοηματική
ενότητα (μία έως περισσότεροι παράγραφοι με κοινό θεματικό κέντρο) στην άλλη. Πρόκειται
για τις απαραίτητες συνδέσεις, προκειμένου να γίνει ένα κείμενο κατανοητό στον αναγνώστη.
Αυτή η λεκτική μορφική σύνδεση των τμημάτων, τα γλωσσικά, δηλαδή, μέσα «συρραφής» του
κειμένου, ονομάζεται συνοχή.
Η συνοχή επιτυγχάνεται:
1. Με διαρθρωτικές / συνδετικές / μεταβατικές λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν:
• Αίτιο-αιτιολόγηση: επειδή, διότι, εξαιτίας, μιας και, αφού (αιτιολογικό), καθώς, γιατί, γι’
αυτόν τον λόγο κ.ά.
• Αντίθεση-εναντίωση: όμως, ωστόσο, αλλά, αν και, ενώ, μολονότι., παρόλο που, αντίθετα,
απεναντίας, εντούτοις, αφενός ... αφετέρου, σε αντίθεση, παρ’ όλα αυτά, από την άλλη
πλευρά κ.ά.
• Διάζευξη: ή...ή, είτε...είτε, ούτε...ούτε, μήτε... μήτε.
• Επεξήγηση - παράδειγμα: δηλαδή, με άλλα λόγια, παραδείγματος ή λόγου χάρη, για
παράδειγμα, αυτό σημαίνει, συγκεκριμένα, ειδικότερα, για να γίνω σαφέστερος, για να
το πω απλά κ.ά.
• Βεβαίωση: βέβαια, ασφαλώς, φυσικά, αναντίρρητα, αναμφισβήτητα, αναμφίβολα κ.ά.
• Έμφαση-πρόσθεση-συμπλήρωση: και, κυρίως, κατά κύριο λόγο, πρέπει να τονιστεί, είναι
αξιοσημείωτο, ακόμη, επίσης, επιπλέον, εξάλλου, επιπρόσθετα, συμπληρωματικά, εκτός
απ’ αυτό, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε, αν σ’ αυτά προσθέσουμε, ιδιαίτερα,
προπάντων, ειδικά, κατεξοχήν, παράλληλα, ομοίως, εκτός των άλλων κ.ά.
• Συμπέρασμα-αποτέλεσμα-συγκεφαλαίωση: επομένως, έτσι, συνεπώς, λοιπόν, ώστε,