Page 94 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_Γ' Λυκείου

94
άλλου ανθρώπινου όντος (έστω και εάν έχει δημιουργηθεί με ανορθόδοξο τρόπο) ως
σύνολο εξαρτημάτων και ανταλλακτικών; Έτσι, αναβιώνει μια νέα βαρβαρότητα,
προέκταση της άλλης που θέλει να χρησιμοποιεί για μεταμοσχεύσεις όργανα παιδιών
της Λατινικής Αμερικής, που απάγονται και δολοφονούνται εν ψυχρώ προς δόξαν
του «πολιτισμού» του Πρώτου κόσμου.
Η επικράτηση της αντίληψης ότι μπορεί ο άνθρωπος πλέον να προεκτείνει τον εαυτό
του στον χρόνο, όχι με το να αποκτά απογόνους μέσα από την κοσμική πράξη της
συνάντησης δύο προσώπων, αλλά με την κατασκευή ενός μνημείου του εγωιστικού
εαυτού του. Μια τέτοια, όμως, αντίληψη, εγκλωβίζει την ουσία του ανθρώπου στο
στενό πλαίσιο μιας φωτοτυπίας, παραβλέποντας το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν
χρειάζεται να κλωνοποιηθούν, για να προεκτείνουν τον εαυτό τους στο χρόνο, γιατί
αυτό γίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια μέσω των απογόνων τους, που τους θυμούνται
και μέσω των έργων τους, που καταθέτουν στο βιβλίο της ιστορίας και στη μήτρα
της συλλογικής μνήμης.
«Ας φοράνε λοιπόν οι νέοι φυλαχτό την ευχή μου: ποτέ μη δεχτούν να προέλθει ο
άνθρωπος από άλλη μέθοδο, παρά μόνον από κείνην που εφαρμόζει η έλξη, μόνον
από τη μεθυστική πειθώ που ασκεί ο έρωτας, μόνον από την αβίαστη ευτυχισμένη
συναίνεση των σωμάτων, τη γοργή έστω, τη χιμαιρική έστω, αλλά κάθε φορά σαν
καινούργια κοσμογονική ανακάλυψη», Κική Δημουλά.
Το πάντρεμα μεταξύ της γενετικής μηχανικής και της κλωνοποίησης, δηλαδή της
δυνατότητας για αλλαγή του γενετικού υλικού και της δυνατότητας παραγωγής
αντιγράφων, όχι μόνον αυτών που είμαστε, αλλά και αυτών που θα θέλαμε να γίνουμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να αποκλείσει ότι, στο άμεσο ή απώτερο μέλλον, τα τρομακτικά
αυτά επιστημονικά και τεχνολογικά εργαλεία, δηλαδή η κλωνοποίηση, σε συνδυασμό
με τη γενετική μηχανική, δεν θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή και κλωνοποίηση
ανθρώπων με «ειδικά», αμετάβλητα χαρακτηριστικά και προδιαγραφές;
Με τον τρόπο αυτό θα καταργούνταν οι κοινωνικές τάξεις, γιατί ο «γονιδιακός
άνθρωπος» θα επέτρεπε την εμφάνιση μιας κοινωνίας όπου οι ταξικές και κοινωνικές
διαφορές θα ήταν πλέον όχι πολιτικά αλλά γενετικά καθορισμένες και κατά συνέπεια
μη αναστρέψιμες.
Πρόκειται για μια μορφή «επιστημονικού ρατσισμού», όπου θα παραβλέπεται
ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον, ως το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων που τον
διαμορφώνουν και τον χαρακτηρίζουν, αλλά θα κατατάσσεται με βάση τη γονιδιακή
του ύπαρξη.