Page 88 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_Γ' Λυκείου

88
Αφού διαβάσετε το κείμενο το οποίο αναφέρεται στον «εθελοντισμό», να εντοπίσετε τα
χαρακτηριστικά του επιστημονικού λόγου που αυτό παρουσιάζει.
Ο εθελοντισμός είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται από τα μέσα της δεκαετίας
του 1970 στην Ευρώπη, όπου μπορούμε να μιλήσουμε για κίνημα, αλλά και στην
Ελλάδα. Στον εθελοντισμό στηρίχτηκε το συντριπτικό ποσοστό των σημαντικών
προσπαθειών για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στην Ελλάδα.
Ως εθελοντές/ριες θεωρούνται τα άτομα εκείνα, τα οποία, χωρίς να υποχρεώνονται
από δυνάμεις εξωτερικές προς τη συνείδησή τους, διαπιστώνουν κοινωνικές ανάγκες
ή ανάγκες που έχουν να κάνουν με την ποιότητα ζωής γενικότερα, σχεδιάζουν
τρόπους ικανοποίησης των αναγκών και, αναπτύσσοντας τις ευρύτερες δυνατές
μορφές συνεργασίας και επικοινωνίας μεταξύ ατόμων και ομάδων, προσπαθούν να
υλοποιήσουν -με μη βίαιους τρόπους και μέσα- τον σχεδιασμό αυτό, διαμορφώνοντας
κατ’ αυτόν τον τρόπο το πρόπλασμα για μια μελλοντική αυτοδιαχειριζόμενη κοινωνία.
Ο εθελοντισμός εμφανίζεται σαν μια από τις πολλές μορφές που μπορεί να πάρει η
«Τρίτη Διάσταση» μεταξύ Κράτους και Αγοράς, και να αποτελέσει απάντηση στην
παρακμή τον Κράτους Κοινωνικών Παροχών ή Ευημερίας. Αυτή η «Τρίτη Διάσταση»
ονομάζεται «ιδιωτικό-κοινωνικό» και ορίζεται από τον Donati (1978) ως «κάθε
περιβάλλον αυτόνομης διαχείρισης από εκείνον που εργάζεται και συμμετέχει σ’
αυτό, το οποίο απολαμβάνει δημοσίων εγγυήσεων και του οποίου ελέγχονται οι πηγές
και τα αποτελέσματα τα οποία παράγει, σύμφωνα με τα σταθερά κριτήρια ως κοινό
αγαθό για τη δημόσια ολότητα».
Το Κράτος Ευημερίας (ή παροχών) φαίνεται να βρίσκεται σε κρίση από τη δεκαετία
του ’70, όχι μόνον επειδή «πλέον οι οικονομικές πηγές του σπανίζουν, αλλά και επειδή
πολλοί είναι εκείνοι που αισθάνονται ότι δεν τους ικανοποιούν οι παροχές και οι
χορηγίες του». Επίσης «η δομή του σημερινού Κράτους Ευημερίας είναι τέτοια
που παράγει αποτελέσματα τα οποία δεν συμβιβάζονται με τις αρχές στις οποίες
θεμελιώνεται η κοινωνική αλληλεγγύη» (Κατσουρός 1991). Είναι χαρακτηριστικό πως
μια μεγάλη ενότητα αιτημάτων, που εκφράζει ανάγκες ανικανοποίητες από το Κράτος
Ευημερίας, ανάγεται στη σχέση κοινωνίας - φύσης. Καινούργιες ανάγκες ως επί το
πλείστον, λόγω της πρόσφατης εμφάνισης των αντίστοιχων προβλημάτων, από τηφύση
τους θα λέγαμε ότι είναι δύσκολο να εκφραστούν και να βρουν ικανοποίηση μέσα από
τους θεσμούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων ανικανοποίητων αιτημάτων
είναι αυτά που συνδέονται με τις μετα-υλιστικές αξίες (π.χ. αιτήματα που έχουν
να κάνουν με εκπαίδευση έξω από τους παραδοσιακούς θεσμούς, με την πολιτιστική