Page 69 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 9

69
Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε στη Σύρο και καταγόταν από τη μεριά του πατέρα
του από τα Κύθηρα και από τη μεριά της μητέρας του από τη Χίο. Η οικογένειά
του φιλοδοξούσε να σπουδάσει ο Γεώργιος θεολογία. Οι οικονομικές συνθήκες
ζωής τους όμως δεν το επέτρεψαν. Παρακολούθησε εγκύκλια μαθήματα στη
γενέτειρά του και μαθήματα γυμνασίου στην Αθήνα ως το 1870, οπότε τέλειωσε
το σχολείο και έφυγε για τρεις μήνες στο Ταγκαρόγκ της Ρωσίας, για να εργαστεί
ως υπάλληλος σιτεμπόρου. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα στράφηκε προς το
χώρο του θεάτρου, συμμετέχοντας σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θιάσων (σε
ηλικία δεκαπέντε χρόνων είχε συμμετάσχει σε μια παράσταση τραγωδίας στο
θέατρο Ηρώδου του Αττικού). Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία ξεκίνησε
γύρω στο 1872, όταν δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Φως. Ακολούθησε
το 1873 η έκδοση της ποιητικής συλλογής Συλλογή Λυρικών Ασμάτων και της
κωμωδίας Από γαμβρός παράνυμφος, ενώ σταθμός στην πορεία του υπήρξε η
έκδοση της σατιρικής ποιητικής συλλογής του Τα τραγούδια μου, που τιμήθηκε
με έπαινο στο Βουτσιναίο διαγωνισμό το 1876. Το 1879 ξεκίνησε μαθήματα
στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, από την οποία δεν κατόρθωσε όμως να
αποφοιτήσει, ενώ παράλληλα αρθρογραφούσε σε περιοδικά και εφημερίδες
(Αριστοφάνης, Ραμπαγάς, Αρχίλοχος). Το πιο γνωστό έργο του Σουρή ωστόσο
είναι η έκδοση του έμμετρου εβδομαδιαίου σατιρικού περιοδικού Ο Ρωμηός,
που πρωτοκυκλοφόρησε στις 2 Απριλίου του 1883 .Στο Ρωμηό έγραφε σχεδόν
αποκλειστικά μόνο ο Σουρής. Η σάτιρα των άρθρων του στρεφόταν κατά πάντων,
ακόμη και ισχυρών κοινωνικών και πολιτικών παραγόντων. Ενδεικτική είναι η
δίωξη που υπέστη ο Σουρής το 1897 με αφορμή σατιρικούς κατά του προσώπου
της βασίλισσας Όλγας στίχους του. Το 1886 παρασημοφορήθηκε από τον Χαρίλαο
Τρικούπη και το 1906 προτάθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων για το βραβείο
Νόμπελ λογοτεχνίας. Το 1915 τιμήθηκε με το βασιλικό μετάλλιο των Γραμμάτων
και των Τεχνών. Παράλληλα δεν έπαψε να ασχολείται με το θέατρο. Έγραψε
έμμετρα θεατρικά έργα. Ο Γεώργιος Σουρής υπήρξε πολύ δημοφιλής στο πλατύ
κοινό, λόγω του ευφυούς ευθυμογραφικού περιεχομένου των κειμένων του και
της γλώσσας του, που αποτελεί μείγμα δημοτικής με τύπους της καθαρεύουσας.
Η κριτική, σύγχρονή του και μεταγενέστερη διχάστηκε σε αμφισβητίες (όπως οι
Παλαμάς και Ψυχάρης) και υποστηρικτές του (όπως ο Ξενόπουλος και ο Μάρκος
Αυγέρης).
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)
Γεώργιος Σουρής
(1852-1919)