Page 68 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 9

68
ΜΕΛΕΤΩΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΑΠΟΤΗΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ-ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ
• Εκ των ων ουκ άνευ (και όχι: εκ των ουκ άνευ)
• Υπέρ το δέον (και όχι: υπέρ του δέοντος).
• Όσο(ν) αφορά το θέμα αυτό (και όχι: όσο αναφορά στο θέμα αυτό. Ούτε,
βεβαίως, ως αναφορά).
• Στη διαπασών (και όχι: στο διαπασόν)
• Βρέχει επί δικαίους και αδίκους (και όχι: επί δικαίων και αδίκων).
• Εν πάση περιπτώσει (και όχι: εν πάσει)
• Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός (και όχι: οι στήλες)
• Εν κρυπτώ και παραβύστω (και όχι: απαραβύστω)
• Απορώ και εξίσταμαι (και όχι: απορώ και εξανίσταμαι)
• Ποιούμαι την νήσσαν (κοινώς: κάνω την πάπια και όχι: ποιώ την νήσσαν)
• Περί πολλά τυρβάζει (και όχι: περί πολλών τυρβάζει)
• Απεκδύομαι την ευθύνη (και όχι: απεκδύομαι της ευθύνης)
• Ελαφρά τη καρδία ( και όχι: με ελαφρά την καρδία)
• Δίνω το «παρών» (και όχι: δίνω το παρόν)
• Δυνάμει (και όχι: εν δυνάμει)
• Ενός εκάστου (και όχι: καθενός εκάστου)
• Ενόψει όσων θα γίνουν (και όχι: ενόψει όσων έγιναν)
• Επί το έργον (και όχι: επί τω έργω)
• παρά πόδα (και όχι: παρά πόδας)
• δει δε χρημάτων… (και όχι: δει δη χρημάτων…)
• θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου (και όχι: τους ασκούς)
• πόσω μάλλον (και όχι: πόσο μάλλον ή κατά πόσο μάλλον)
• προτέρα κατάσταση (και όχι: προτεραία)
• διεμερίσαντο τα ιμάτια (και όχι διεμοιράσαντο ή διαμοιράσαντο)
• διά του λόγου το ασφαλές (και όχι: διά του λόγου το αληθές)
• εισέπραξε τα επίχειρα (και όχι τα επιχείρια)
• επί ξυρού ακμής (και όχι: επί ξηρού). Ξυρόν= ξυράφι
• των παχιών (ή παχειών) αγελάδων (και όχι: των παχέων)
• παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο (και όχι: απελθέτω)
• πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις (και όχι: πριν αλέκτωρ φωνήσει)
• ου γαρ γιγνώσκεις τι τέξεται η επιούσα (και όχι: τεύξεται)
• χάρμα ιδέσθαι (και όχι: χάρμα ειδέναι)
• λάθε βιώσας (και όχι: λάθρα)
• ο, η ελάσσων, το έλασσον (και όχι: το ελάσσον)
• ο, η αυτάρκης, το αύταρκες (και όχι: το αυτάρκες)
• ο, η κακοήθης, το κακόηθες (και όχι: το κακοήθες)
• ο περί ου ο λόγος, αλλά η περί ης ο λόγος , οι περί ων ο λόγος.
• Ανέκαθεν (και όχι: από ανέκαθεν ούτε εξ από ανέκαθεν [!]), μακρόθεν (και όχι:
εκ του μακρόθεν)