177
στ) Ο αόριστος
χρησιμοποιείται για να δηλώσει:
– κάτι που έγινε στο παρελθόν και παρουσιάζεται συνοπτικά, ανεξάρτητα με το αν διήρκησε
πολύ ή λίγο (π.χ. Έζησε μια ζωή γεμάτη στερήσεις).
– κάτι που συμβαίνει συνήθως (γνωμικός αόριστος).
– κάτι τόσο βέβαιο, ώστε ο πομπός θεωρεί ότι έχει ήδη συμβεί. Τίθεται αντί για μέλλοντα
(π.χ. Κάνε μπάνιο κι εγώ ετοιμάστηκα. Αντί θα ετοιμαστώ).
ζ) Ο παρακείμενος
δηλώνει ότι κάτι έχει γίνει στο παρελθόν και παραμένει συντελεσμένο τη
στιγμή που μιλάμε (π.χ. Έχει ανάψει μεγάλη φωτιά. Δηλαδή, η φωτιά άναψε κατά το
παρελθόν, εξακολουθεί και τώρα να καίει).
η) Ο υπερσυντέλικος
καταδεικνύει ότι κάτι έγινε στο παρελθόν και τελείωσε, πριν γίνει κάτι
άλλο (π.χ. Είχε ήδη δύο παιδιά, όταν απέκτησε το πτυχίο της).
2. Επιλογή ρηματικών εγκλίσεων
Οριστική
= φανερώνει το πραγματικό, το βέβαιο, καθώς και το δυνατό, το πιθανό, ευχή,
παράκληση.
Υποτακτική
= συνοδεύεται από τα μόρια:
ας, να
και τους συνδέσμους:
αν, όταν, πριν, μόλις, να
μη, μήπως
και φανερώνει κάτι ενδεχόμενο ή επιθυμητό,
καθώς και προτροπή, παραχώρηση,
ευχή, το δυνατό, το πιθανό, απορία, προσταγή ή απαγόρευση.
Προστακτική
= φανερώνει την επιθυμία ως προσταγή, αλλά μπορεί να διατυπωθεί και ως
προτροπή, απαγόρευση, παράκληση, ευχή.
3. Επιλογή ρηματικών ή ονοματικών συνόλων
Για παράδειγμα
: επίρριψη ευθύνης (ονοματικό σύνολο) / επιρρίπτω ευθύνες (ρηματικό σύνολο).
Ονοματικό σύνολο:
ονομάζεται ένα ουσιαστικό μαζί με τα συμπληρώματά του (άρθρο, επίθετο,
αριθμητικό, αντωνυμία κ.ά.).
• Με τη χρήση ονοματικών συνόλων διατυπώνεται με συντομία και πυκνότητα ένα μήνυμα.
• Η ονοματική διατύπωση αναφέρεται στο γενικό, το αφηρημένο και το διαχρονικό.
• Ηδυνατότητα του πομπού ναανάγεται από το συγκεκριμένο στο καθολικό και να χρησιμοποιεί
σε εκτεταμένο βαθμό ονοματικά σύνολα αποκαλύπτει την υψηλή διανοητική δύναμή του και
το ανεβασμένο επίπεδό του.
• Η συχνή χρήση ονοματικών συνόλων δείχνει ότι πρόκειται για επίσημη επικοινωνιακή
περίσταση.
I...,167,168,169,170,171,172,173,174,175,176 178,179,180,181,182,183,184,185,186,187,...192