181
• Δημιουργούν κλίμα αμεσότητας και οικειότητας, δίνουν την αίσθηση του διαλόγου για τον
αναγνώστη ή τον ακροατή (θεατρικότητα).
• Εστιάζουν την προσοχή, κεντρίζουν το ενδιαφέρον του δέκτη σ’ ένα συγκεκριμένο γεγονός-
θέμα, γιατί λειτουργούν εμφαντικά.
• Προσδίδουν ειρωνικό τόνο στον λόγο του συγγραφέα.
• Αίρουν τη μονοτονία που επιφέρει η δεοντολογική διατύπωση, λειτουργούν ως συμπέρασμα
και φανερώνουν άμεσα ή έμμεσα τη θέση του συγγραφέα.
• Κάποιες φορές ενδέχεται να υποδηλώνεται η άγνοια, η αμηχανία του συγγραφέα σχετικά
με το θέμα. Πιθανόν οι προβληματισμοί που θέτει να είναι ιδιαίτερα σύνθετοι και να μην
τυγχάνουν ξεκάθαρης απάντησης.
• Ειδικότερα:
Όταν τοποθετούνται στην αρχή του κειμένου:
– Προβληματίζουν τον αναγνώστη, προσελκύουν το ενδιαφέρον και την προσοχή του,
κινητοποιούν τη σκέψη του. Εισάγουν κατευθείαν στο θέμα, αν είναι εύστοχα. Δίνουν
αμεσότητα και ζωντάνια στον λόγο, καθώς δίνεται η αίσθηση διαλόγου (ερώτηση-
απάντηση). Διευκολύνουν τον συγγραφέα να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη.
Όταν τοποθετούνται στη μέση του κειμένου:
– Συνδέουν δύο διαφορετικές νοηματικές ενότητες ή εισάγουν ένα νέο θέμα. Εισάγουν στο
θέμα μιας ενότητας.
Όταν τοποθετούνται στο τέλος του κειμένου:
– Επιτυγχάνουν και καλύτερο αποτέλεσμα, γιατί απασχολούν για περισσότερο χρόνο τον
δέκτη, εφόσον είναι η τελευταία εντύπωση και εικόνα που του δημιουργείται, μιας και τα
ερωτήματα αυτά συμπυκνώνουν όλες τις ιδέες του κύριου μέρους.
I...,171,172,173,174,175,176,177,178,179,180 182,183,184,185,186,187,188,189,190,191,...192