Page 143 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_Γ' Λυκείου

143
Δεν υπάρχει καλύτερο πρόγραμμα αναμόρφωσης της κοινωνίας μας από αυτό που
ενσωματώνεται στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Η έμφαση της κοινωνικής συμμετοχής, η
συνεργασία, η αναζήτηση διεθνούς φιλίας, ο πολιτιστικός εμπλουτισμός είναι
στοιχεία που εκφράζονται μέσω του μαθήματος της φυσικής αγωγής και απηχούν
την Ολυμπιακή φιλοσοφία.
Το θεωρητικό πλαίσιο μας προσανατολίζει σε κάτι ευρύτερο από το μάθημα φυσικής
αγωγής: σε μια Ολυμπιακή παιδεία. Οπωσδήποτε ο όρος δεν αποτελεί αναγνωρισμένο
τύπο εκπαίδευσης, τουλάχιστον σε ευρύ πεδίο. Όμως, σε πολλά κράτη, η Ολυμπιακή
παιδεία είναι ήδη ενσωματωμένη στα αναλυτικά προγράμματα πρωτοβάθμιας και
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης η διδασκαλία της
Ολυμπιακής ιδέας περιλαμβάνεται στα προγράμματα των μαθημάτων της φυσικής
αγωγής. Εκεί γίνεται μύηση των μαθητών στη θεωρία του αθλητισμού, γνωρίζουν
την καταγωγή του, τις ιδέες που εκφράζει, την κοσμοθεωρία του και την αξία του, σε
κοινωνικό αλλά και προσωπικό επίπεδο. Ο βασικός σκοπός της Ολυμπιακής παιδείας
στα κράτη αυτά είναι η ταύτιση των μαθητών με την Ολυμπιακή ιδέα, η συνειδητή
υπεράσπιση των αξιών της και η περαιτέρω εφαρμογή των αξιών αυτών στην κοινωνική
ζωή, ώστε να φέρουν αποτέλεσμα και σε επίπεδο κοινωνικής δομής και κουλτούρας.
[Α. Κ. Δανασσής-Αφεντάκης, Σύγχρονες τάσεις αγωγής, αυτοέκδοση,
Αθήνα 21997, σσ. 146-148. Επιλογή αποσπασμάτων]
ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ
Ανθρωπισμός
Ο άνθρωπος είναι το κέντρο του κύκλου της ζωής, αλλά, όμως, δεν είναι ο ίδιος ο
κύκλος της ζωής. Ανήκουμε στον κόσμο, αλλά αυτός ο κόσμος δεν μας ανήκει, δεν
είναι κτήμα μας. Είμαστε οι διαχειριστές της ζωής και όχι οι ιδιοκτήτες της. Δεν
είμαστε δούλοι του κόσμου, ούτε, όμως, γίναμε κι αφεντικά του. Απλώς παραμένουμε
οικονόμοι της ζωής1.
Με αυτόν τον κάπως αφοριστικό τρόπο απεικονίζουμε την κρίση του ανθρωπισμού
στον νεώτερο δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό. Ο αναγεννησιακός ανθρωπισμός πρόβαλε
τον άνθρωπο ως το επίκεντρο της πραγματικότητας και κατέφυγε στα ανθρωπιστικά
γράμματα, προκειμένου να καταστεί ανθρώπινος ο άνθρωπος (homo humanis). Αγαθή
κι επαινετή η πρόθεση του ανθρωπισμού, όπως επίσης αγλαοί2 αποδείχθηκαν οι καρποί
του μέσα στον επακολουθήσαντα διαφωτισμό, με την καθιέρωση των δικαιωμάτων του
ανθρώπου που υπόσχονται την ελευθερία ως εγγύηση της ανθρωπιάς του ανθρώπου.