142
Αφού διαβάσετε τα παρακάτω αποσπάσματα κειμένων, να συζητήσετε τα θέματα που
σας δίνονται:
1. Μια νέα εκδήλωση φανατισμού είναι ο φανατισμός των γηπέδων, ο χουλιγκανισμός, που
συχνά χαρακτηρίζεται ως κοινωνική μάστιγα. Ποιοι είναι οι λόγοι που στρέφουν τους νέους
σε αυτές τις μορφές αντίδρασης και ποιους θεωρείτε κατάλληλους τρόπους πάταξης του
φαινομένου; Να αναπτύξετε τις απόψεις σας σε ένα δοκιμιακό κείμενο 500 λέξεων.
2. Στο σχολείο σας οργανώνεται μια ημερίδα για το πρόγραμμα της Ολυμπιακής παιδείας
που εφαρμόζεται σε αυτό. Ως εκπρόσωπος του 15μελούς Συμβουλίου υποστηρίζεις πως
το αθλητικό ιδεώδες έχει εκφυλιστεί στην εποχή μας. Παρουσιάζεις τα φαινόμενα του
εκφυλισμού του, αλλά και τα αίτια που τον προκαλούν. Η ομιλία σου δεν θα ξεπερνά τις 550-
600 λέξεις.
Η ίδια η ορολογία που χρησιμοποιείται από ποδοσφαιρικούς ανταποκριτές, παίκτες
κι οπαδούς, απεικονίζει σαφώς το υπόγειο ρεύμα της επιθετικότητας που διαπερνά
το σπορ. Ο αντίπαλος «νικιέται», «εξαφανίζεται», «σαρώνεται από το γήπεδο»,
«εξουδετερώνεται» ή «εκτοπίζεται». Ένας πετυχημένος παίκτης μπορεί ν’ αναφερθεί
σαν «λιοντάρι στην επίθεση», το οποίο «ξεσκίζει τις άμυνες», «καταστροφέας», και
να περιγραφεί σαν «μπαρουτοκαπνισμένος», «εκρηκτικός», «οξύς», «επικίνδυνος»,
«σκληρός», «ψύχραιμος», «πανούργος» ή «ασυμβίβαστος».
Η ομοιότητα αυτής της ορολογίας με τη στρατιωτική ορολογία είναι αλάνθαστη
και κατά κανέναν λόγο τυχαία. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο, με τον στενό κι ακριβή
συντονισμό του, δεν θα ’ταν ακατάλληλη εκγύμανση στην ομαδική εργασία για μια
σύγχρονη στρατιωτική μονάδα. Αυτό που ο προπονητής σφυρηλατεί στους μαθητές
του με τη μορφή τακτικής και στρατηγικής σχετίζεται με το πεδίο της μάχης από
πολλές απόψεις κι όχι μόνο από την καταγωγή των εννοιών του. Όπως βρίσκει έκφραση
στη ζωή του βαρβάρου, η επιδεξιότητα εκδηλώνεται σε δύο κύριες κατευθύνσεις
-δύναμη και δόλος. Σε ποικίλους βαθμούς αυτές οι δύο μορφές έκφρασης είναι
παρόμοια παρούσες στον σύγχρονο πόλεμο, στις χρηματικές απασχολήσεις και στα
σπορ και τα παιχνίδια... Στρατηγική και πανουργία είναι απαράλλαχτα παρούσες στα
παιχνίδια, καθώς επίσης και στις πολεμικές επιθέσεις. Τα βασανιστήρια στα οποία
υποβάλλονται οι παίκτες υπό τη διεύθυνση του προπονητή, μοιάζουν μ’ εκείνα του
χώρου παρελάσεων. Ο Μαξ Μέκελ, ένας από τους πιο πετυχημένους Δυτικογερμανούς
προπονητές, είπε για τον εαυτό του: «Είμαι ακριβώς ένας συνταγματάρχης».
[G. Vinnai,
Το ποδόσφαιρο ως ιδεολογία
, εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη,
στο βιβλίο: Κ. Γκορόγια, Ε. Μαστρομανώλη,
Λόγος και Έκφραση
, εκδ. Σαββάλας, Αθήνα 2001, σσ. 183-184]
I...,132,133,134,135,136,137,138,139,140,141 143,144,145,146,147,148,149,150,151,152,...192