ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΔΡΟΣΙΝΗΣ
Ο ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος
Γεώργιος
Δροσίνης
γεννήθηκε το 1859, σ’ ένα αρχοντικό της
παραδοσιακής γειτονιάς της Πλάκας στην Αθήνα. Καταγόταν
από οικογένεια αγωνιστών του Μεσολογγίου. Καταγόταν
από εύπορη οικογένεια. Σπούδασε νομικά και φιλολογία
στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και σε Πανεπιστήμια της
Γερμανίας.Από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του
περιοδικού Εστία, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το
1894. Την ίδια περίοδο ίδρυσε και διηύθυνε τα περιοδικά
Εθνική Αγωγή και Μελέτη, καθώς και το ετήσιο Ημερολόγιον
της Μεγάλης Ελλάδος. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα
ίδρυσε το «Σύλλογο προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων»,
που εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες
μελέτες. Το 1901 ίδρυσε τις σχολικές βιβλιοθήκες και το
1908 το εκπαιδευτικό μουσείο. Ανέπτυξε πλούσιο κοινωνικό
έργο όπως με τη συμβολή του στην ανέγερση του Οίκου
Τυφλών, της Σεβαστοπούλειας Επαγγελματικής Σχολής
και της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας. Συνεργάστηκε
με το Υπουργείο Παιδείας για τη Σύνταξη του Ιστορικού
Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας και στην εφαρμογή του
εκπαιδευτικού προγράμματος του εμπνευσμένου πολιτικού
της Ελλάδας Ελευθέριου Βενιζέλου. Στον χώρο της
λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του.
Ποιητής της Νέας Αθηναϊκής Σχολής -όπως και ο Κωστής
Παλαμάς, με τον οποίο υπήρξε στενός φίλος- χρησιμοποίησε
τη δημοτική γλώσσα από τις πρώτες του δημιουργίες και
άντλησε στοιχεία από τα δημοτικά τραγούδια και τη λαϊκή
παράδοση. Πέθανε το 1951 στην Αθήνα.
81
I...,71,72,73,74,75,76,77,78,79,80 82,83,84,85,86,87,88,89,90,91,...112