Page 127 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_Γ' Λυκείου

127
οι άλλοι ολύμπιοι θεοί πέθαναν, αυτή επιζεί και μας κατακυριεύει στους αιώνες... [...]
Όποιο ρόλο κι αν έπαιξαν οι κατά καιρούς «ξένοι παράγοντες» -και έπαιξαν-, Έλληνες
ήταν οι θύτες και τα θύματα αυτής της αυτοκτονικής εθνικής ενδημίας. Όποιες κι
αν ήταν, κάθε φορά, οι κινούσες αιτίες των παθών μας, Έλληνες ήταν οι αμέτρητοι
οικοδόμοι και χαλαστές, Έλληνες οι πλάστες και οι ξεθεμελιωτές... Κι όλοι τους
-παροδικοί νικητές και πρόσκαιροι νικημένοι- όλοι τους χαμένοι και, προπάντων,
χαμένη η χώρα όλη, χαμένοι οι απλοί άνθρωποι, που γίνονται ακούσια (ή εκούσια)
όργανα αυτής της αδελφοβόρου δολερής διχόνοιας.
Δεν υπάρχει λαός που, στην ιστορική διαδρομή του, να μη γνώρισε εναλλάξ «το φωτεινό
και το σκοτεινό πρόσωπο της Σελήνης»..., δεν υπάρχει λαός που να μην πέρασε την
παλίρροια των διαδοχικών εξάρσεων και καταστροφών ή αυτοκαταστροφών. Αλλά,
σ’ εμάς, αυτό το «φαινόμενο» είναι τόσο συχνό, τόσο «μοιραίο», συχνά ακαριαίο, που
έχει φτάσει ν’ αποτελεί την άλλη, διόλου κρυφή, όψη του εθνοσήμου μας...
Τι φταίει; Ο πόθος κυριαρχίας όσων βρίσκονται εκτός του νυμφώνος και ορέγονται
ακράτητα «εξουσίας και επιβολής»; Μα ο πόθος αυτός διακατέχει τον homo sapiens2
(sapiens;) από την εποχή των ροπάλων και των σπηλαίων... Ο φθόνος εκείνων που δεν
καρπώθηκαν όσο μερίδιο της συγκομιδής (νομίζουν ότι) τους αξίζει; Μα ο φθόνος
αυτός κατατρύχει τους όπου Γης «αδικημένους» και συνδαυλίζει το μίσος τους κατά
των «αδικητών»... Το συμφέρον; Μα πότε, από ποιους έλειψε αυτός ο αδηφάγος,
ακόρεστος Γαργαντούας και πότε το συμφέρον των μεγάλων (ξένων και δικών) δεν
κονιορτοποίησε τα συμφέροντα των μικρών;...
Ή μήπως φταίει η «ανωριμότητά» μας ως λαού και ως ατόμων; Μα πόσους αιώνες
ακόμα θα πρέπει να μπουσουλάμε, ώσπου να μάθουμε την αλφαβήτα της δημόσιας
ζωής και ν’ ανδρωθούμε; Ή, πάλι, φταίει η ανικανότητά μας να διδασκόμαστε από τ’
αμέτρητα παθήματά μας, που είναι κι αυτή μια ανωριμότητα, μια έλλειψη ιστορικής
μνήμης και πολιτικής παιδείας...
Ίσως να φταίνε όλα αυτά μαζί, παράλληλα και επάλληλα, που κάνουν τους Έλληνες
«αεί παίδες», και αεί παιδευόμενους και αλληλοπαιδευόμενους...
A, το σαράκι, το σαράκι, που μόνοι μας το τρέφουμε με τις σάρκες μας!
[Μ. Πλωρίτης, εφημερίδα Το Βήμα, 24.10.2004]
1. αρίφνητους = αναρίθμητους.
2. homo sapiens = σοφός άνθρωπος.