Page 56 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ 9

56
ΠΛΑΙΣΙΟ:
• 1. Άρνηση, 2. υπεράσπιση, 3. διαφοροποίηση, 4.υπέρβαση
• 1. Τοποθέτηση, 2.στήριξη με επιχειρήματα 3. Αντεπιχειρήματα
4. Επιχειρήματα ανασκευής 5. Συμπεράσματα-ρήση.
ΠΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΟΓΡΑΦΙΑ -ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Είσαι παίκτης μίας ποδοσφαιρικής ομάδας βόλεϊ και οι παίκτες αντίπαλης ομάδας,
για κακή σου τύχη, ζητούν την αποβολή σου.
• Γράφεις ένα γράμμα υπεράσπισης του εαυτού σου, με σκοπό να κατοχυρώσεις τη
θέση σου και να αποτρέψεις την αποβολή.
ΠΛΟΥΤΙΖΩ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΜΟΥ -Χρήσιμες φράσεις:
οικουμένη υφήλιος (η), κόσμος, ανθρωπότητα, Γη (συνεκδ.), πλάση. ΣΧΟΛΙΟ λ. κόσμος
οικουμενικός 1 παγκόσμιος, πανανθρώπινος, διεθνής, γενικός ΑΝΤ. εθνικός, τοπικός, 2
(ειδικότ. για σχέσεις μεταξύ χωρών, π.χ. ~ συνεργασία / κατανόηση) διεθνής.
Συνώνυμα του οικουμενικός Το κοινό γνώρισμα ανάμεσα στο οικουμενικός και στα
συνώνυμό του είναι το σημασιολογικό χαρακτηριστικό της γενικότητας, του γενικού
χαρακτήρα (μιας ιδιότητας, κατάστασης, ενέργειας κ.λπ.) σε ένα ομοιογενές σύνολο (λαών,
εθνών, χωρών, κόσμων, ανθρώπων κ.τ.ό.). Το οικουμενικός (<οικουμένη [ενν. γη] )είναι
ένας εμφατικός όρος που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί κανείς στον ευρύτερα γνωστό
κόσμο μιας εποχής, σε όλες τις κατοικούμενες χώρες, ιδίως μέσα από την εξάπλωση τού
χριστιανισμού. Έτσι γίνεται λόγος για Οικουμενικές Συνόδους, Οικουμενικό Πατριαρχείο,
οικουμενική εκκλησία, οικουμενική κίνηση των Εκκλησιών. Καταχρηστικά, για την απόδοση
ξένου όρου χρησιμοποιήθηκε η λέξη και με πολιτικό περιεχόμενο (οικουμενική κυβέρνηση,
για κυβέρνηση που συγκροτείται από εκπροσώπους όλων των κομμάτων της Βουλής). Στην
ίδια αντίληψη, του συνολικού μέσα στον κόσμο, μέσα στα έθνη, μέσα στους ανθρώπους,
πλάστηκαν τα παγκόσμιος, διεθνής και πανανθρώπινος. Πρόκειται για κοσμικές, πολιτικές,
κοινωνικές και ανθρωπιστικές αναφορές.
Κυριολεκτικά, τo σύνολο που συνθέτει όλος ο κόσμος χαρακτηρίζεται παγκόσμιο. Μιλάμε για
παγκόσμια αρμονία ή παγκόσμια έλξη, αναφερόμενοι στο σύμπαν, αλλά και για παγκόσμιο
πόλεμο, παγκόσμια αναταραχή ή παγκόσμια ειρήνη, αναφερόμενοι σε όλο τον κόσμο, σε όλες
τις χώρες και τους λαούς της Γης. Ιδιαίτερη αναφορά στον άνθρωπο και στα ανθρώπινα οδηγεί
στο πανανθρώπινος (αξίες, ιδανικά, αντίληψη), ενώ η έμφαση στις σχέσεις των χωρών μεταξύ
τους και στο σύνολό τους οδηγεί στο διεθνής (συνεργασία, κατανόηση, οικονομία, ταμείο,
οργανισμός, συνέδριο, αγώνες, συγκρούσεις). Έντονη και διαφανή ως προς την ετυμολογία,
δίνει την έννοια τού όλου, τού συνόλου και τού πλήρους το καθολικός. Μιλάμε, συνεπώς, για
καθολική συμφωνία, καταστροφή, αγανάκτηση, χαρακτηριστικά, σχήμα κ.λπ.
Στηγλώσσα, μάλιστα, πιστεύουνοι γλωσσολόγοι - και οιφιλόσοφοι- ότι υπάρχουν ταλεγόμενο
καθολικά (universalia, όπως ελέχθησαν στα Λατινικά), δηλ. δομές και χαρακτηριστικά που
απαντούν καθολικά, σε όλες τις ανθρώπινες γλώσσες, αποτελώντας βιολογικό γνώρισμα του
ανθρώπου.