192
χωρίς να υπόκεινται σε ουσιαστικό έλεγχο από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας.
Στον τομέα της ειδικής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια
να ενταχθούν τα εκπαιδεύσιμα παιδιά με ειδικές ανάγκες στα κανονικά σχολεία,
χωρίς ακόμα να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή (παράλληλη στήριξη από ειδικούς
δασκάλους, μεταφορά κ.λπ.) που να δίνει στην πραγματικότητα ίσες ευκαιρίες στα
άτομα αυτά να ξεπερνούν τις μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Δυστυχώς
και ο πρόσφατος νόμος του Υπουργείου Παιδείας (Ν 3699/08), παρά τις μεγαλόστομες
αλλαγές που εισηγείται, κινείται στην ίδια λογική βιασύνης και προχειρότητας
των προηγούμενων νόμων, υπηρετώντας, κυρίως, το γνωστό από δεκαετίες εμπόριο
ελπίδας στα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους.
Μ’ αυτά τα δεδομένα, όπως είναι φυσικό, τα προβλήματα που βιώνουν καθημερινά
τα ΑΜΕΑ, οι οικογένειές τους και όσοι εργάζονται στο χώρο της ειδικής αγωγής και
εκπαίδευσης, γίνονται όλο και πιο πιεστικά και το χάσμα στον τομέα αυτό από τις
αναπτυγμένες κοινωνίες μεγαλώνει αντί να μειώνεται.
Είναι επιτακτική πλέον ανάγκη να επιλυθούν πάγια αιτήματα του αναπηρικού
κινήματος, όπως, ενδεικτικά, μπορούμε να αναφέρουμε:
• Στατιστική έρευνα του μεγέθους τους προβλήματος (αριθμός των ΑΜΕΑ
και τόπος διαμονής τους, κατανομή τους κατά ηλικία, φύλο, πάθηση κ.λπ.) και
αξιολόγηση της υπάρχουσας κατάστασης.
• Εκσυγχρονισμός της σχετικής νομοθεσίας μετά από ουσιαστικό δημοκρατικό
διάλογο με τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς και συλλογικούς φορείς.
• Δημιουργία συντονιστικού οργάνου των αρμόδιων φορέων της πολιτείας
(Υπουργεία Παιδείας, Πρόνοιας, Οικονομικών, Εργασίας κ.λπ.) που να εξασφαλίζει
συνέχεια και συνέπεια στην ασκούμενη πολιτική για τα ΑΜΕΑ.
• Κτηριακή υποδομή και εκπαιδευμένο προσωπικό που να ανταποκρίνεται στις
πραγματικές ανάγκες
όλων
των ΑΜΕΑ.
• Η παροχή των απαιτούμενων υπηρεσιών στα ΑΜΕΑ και τις οικογένειές τους
να γίνεται χωρίς οικονομική επιβάρυνση (εκπαίδευση, νοσηλεία κ.λπ.) και να
θεσπισθούν ενιαία κριτήρια για όλες τις κατηγορίες αναπηρίας στα παρεχόμενα
επιδόματα.
• Ενθάρρυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων,
με τη θέσπιση κινήτρων και την εξασφάλιση των απαραίτητων οικονομικών
πόρων από την Πολιτεία, για ανάληψη πρωτοβουλιών που θα βοηθήσουν τα ΑΜΕΑ
και τις οικογένειές τους (δημιουργία ειδικών προγραμμάτων στήριξης, κέντρα
I...,182,183,184,185,186,187,188,189,190,191 193,194,195,196,197,198,199,200,201,202,...216