Page 102 - ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

102
Αφmνταg εγεννXθηκα,
bε πYκρεg bε φαρbVκια.
Μικρmg εξενιτεnτηκα,
bικρmg στα ξWνα πXγα.
ΞWνεg πλWνουν τα ροnχα bου,
ΞWνεg τα σαπουνYζουν.
Τα πλWνουν bια, τα πλWνουν δυο,
Τα πλWνουν τρειg και πWντε.
Κι απm τιg πWντε κι nστερα
Τα ρYχνουν στο ποτVbι.
ΠVρε, ξWνε, τα ροnχα σου,
πVρε και τα σκουτιV σου
και φεnγα για το σπYτι σου,
σnρε στα πατρικV σου!
(∆ρ:πολη)
ΕbWνα το ’χει η bοYρα bου,
Το ’χει το ριζικm bου,
Να φnγω απm τον τmπο bου,
Να φnγω απm το χωριm bου.
∆η1οτικ'
τραγο;δια
τη6 ξενιτι'6