Page 86 - Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ_B' Λυκείου

86
Ταακόλουθααποσπάσματααναφέρονται στηνεπανάστασητουΣτρατιωτικούΣυνδέσμου
του 1909. Το πρώτο, ιστορικό κείμενο, προέρχεται από την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
της Εκδοτικής Αθηνών, ενώ το δεύτερο από τα απομνημονεύματα του Ν. Ζορμπά, αρχηγού
του Στρατιωτικού Συνδέσμου και πρωτεργάτη της επανάστασης του 1909. Αφού τα διαβάσετε
προσεκτικά, να απαντήσετε στις ακόλουθες ερωτήσεις:
α) Ποιες πληροφορίες, από αυτές που περιέχονται στα απομνημονεύματα, εμφανίζονται και
στο ιστορικό κείμενο και ποιες αποσιωπώνται; Να υποθέσετε τους λόγους της επιλεκτικής
αυτής αξιοποίησης των πληροφοριών.
β) Να αξιολογήσετε τα δύο κείμενα με κριτήριο την πειστικότητα στην αιτιολόγηση των ιστορικών
γεγονότων που αναφέρονται.
γ) Να χαρακτηρίσετε το ύφος του κάθε κειμένου και να δικαιολογήσετε τις υφολογικές διαφορές
που παρουσιάζουν, λαμβάνοντας υπόψη σας το είδος κάθε κειμένου.
Α. Το κίνημα έγινε δεκτό από την πλειοψηφία του παγκόσμιου τύπου με αρνητικά σχόλια. Το
αποκαλούσαν κακή απομίμηση των Νεοτούρκων, με λίγες ελπίδες επιτυχίας, και τόνιζαν
τους κινδύνους που θα προέκυπταν από μια εκθρόνιση ή παραίτηση του Γεωργίου. Είναι
φανερό ότι η ανησυχία αυτή, υπερβολική όπως αποδείχτηκε από τα κατοπινά γεγονότα,
οφειλόταν μάλλον στο φόβο των εκπροσώπων του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου ότι η
Ελλάδα δεν θα ήταν πια σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της
και ότι αποχώρηση του βασιλιά θα σήμαινε και την απώλεια της σημαντικότερης εγγύησης
σταθερότητας. Η κυριότερη «προστάτιδα» δύναμη της Ελλάδος, η Αγγλία, αντιμετώπισε το
κίνημα στο Γουδί με δυσφορία. Ο αστάθμητος εθνικισμός των κινηματιών και η εχθρική προς
τα μέλη της βασιλικής οικογένειας στάση τους έκανε τους Άγγλους να φοβούνται μια ακόμη
εστία αναστάτωσης στη Μεσόγειο. Ο βασιλιάς της Αγγλίας μάλιστα ζήτησε από αγγλικά
πολεμικά, που βρίσκονταν σε ελληνικά λιμάνια, να παρατείνουν την παραμονή τους εκεί.
[Ιστορία του Ελληνικού Έθνους , τόμος ΙΔ΄, εκδ. Εκδοτική Αθηνών, σσ. 260 και 263, αποσπάσματα]
Β. Εν τούτοις η αντίδρασις υφίστατο υπολανθάνουσα εκ μέρους αυλοκολάκων, τραπεζιτών και
πλείστων εις τα κόμματα ανηκόντων φανατικών και ιδίως εκ των εις τας επαρχίας...
Τους αυλοκόλακας παρηκολούθησαν εις το αντιδραστικόν έργον και η υπό εφημερίδων τινών
καλουμένη αριστοκρατική κοινωνία των Αθηνών, ήτις κατά το πλείστον αποτελείται, ως
γνωστόν τοις πάσιν, εξ ανθρώπων πλουτισάντων εις το εξωτερικόν δι’ οιασδήποτε μεθόδου
και εχόντων ως μόνα προσόντα το χρήμα, την επίδειξιν, την αδιαφορίαν προς τα αφορώντα
εις την Πατρίδα και κυρίως εις την ελευθεριότητα και τα ήθη. Οι τοιούτοι αριστοκράται δεν